Dow Eisenberg           

 

 

Urodzony 24.2.1921 r. w Łodzi. Już za młodu był aktywny i przeniknięty miłością do Palestyny. Był aktywnym członkiem organizacji “Beitar” i niecierpliwie wyczekiwał dnia przybycia do Kraju. W 1939r. zrealizował swoje marzenie i 22.8.1939 przybył do Kraju na okręcie nielegalnych imigrantów “Parita”. Natychmiast po przybyciu został wysłany do Kompanii Mobilizacyjnej Beitaru w Ekron, gdzie wstąpił w szeregi Żydowskiego Narodowego Związku Wojskowego [“Ecel”] i został przysposobiony na bojowego żołnierza.
Wraz z wybuchem Drugiej Wojny Światowej zmobilizował się do Brytyjskiej Armii, został przydzielony
do Korpusu Kopaczy i wysłany do Grecji.
W kwietniu 1941r., podczas stacjonowania w Kalamacie, jednostka Dowa została wzięta do niemieckiej niewoli i przeniesiona do obozu jenieckiego na Śląsku. Przez cały okres pobytu w niewoli Dow nie podupadł na duchu, szukał drogi do ucieczki i przy pierwszej okazji uciekł i ukrył się wraz ze swym towarzyszem.
Po krótkim czasie obaj zostali przyłapani i odstawieni z powrotem do obozu przez niemieckich żołnierzy.
W drodze do obozu spotkali niemieckiego oficera który nakazał im przyłączyć się do poszukiwań za trzecim uciekinierem. Ów oficer, idąc za nimi, strzelił obojgu w plecy. Towarzysz Dowa poległ na miejscu a Dow został ciężko ranny. Pomimo usilnych próśb przeniesienia Go do szpitala w Lamsdorfie, niemcy odstawili go do bazy wojskowej.
28.6.1944 zmarł w wyniku odniesionych ran.
Został pochowany na Brytyjskim Cmentarzu Wojskowym w Krakowie.
Został odznaczony pośmiertnie za odwagę.